Kriz ve is durumu

[munu]

Tesekkurler arkadaslar.
@dean777
Ben de basta is bulmadan gelmem diyenlerdenim. Istanbul'dan 4 ay oyle denedim fakat uzaktan is bulmanin imkansiz olduguna karar verip kalkip geldim buraya. 10 aydir buradayim ve bugunku aklim olsaydi isimi duzenimi birakip gelmezdim. Su an iki tane part-time is yapacagim ve kazanacagim parayi Istanbul'daki maasimla karsilastirmak bile istemiyorum.
Moralinizi bozmak gibi olmasin ama uzakta ya da burada olmak pek farketmiyor. Is bulmak gercekten zor, bulunsa bile kriterlerinizin cok altinda oluyor...

[Canarijaune]

Belki bu biraz da sektörle alakalı olabilir..burada genelde IT sektöründeki arkadaşlar çoğunlukta bazıları çok daha iyi işler bulabiliyor..bir de Türkiyenin genelini kıyasladığımızda ingiltere'deki yaşam orta direk bir vatandaş için her türlü imkanı sağlıyor..Fakat Türkiye'de orta direk bir vatandaş 2 çocukla rahatlıkla geçinemiyor en basiti devletten yardım alamıyor...

[munu]

Sen de haklisin Canarijaune. IT sektoru icin daha kolay gibi gozukuyor. O zaman benim cevabim IT sektoru disindakilere.

[larien]

Munu,

sen hangi sektörde ne tarz bir iş arıyorsun?

hangi sektörde iş bulmak zor onu merak ettim.
Çok teşekkürler.

[yatayzeka]

gonul isterki suraya hep olumlu seyler yazalim. ama olmuyor iste dostlar:)

bugun CEO dan genel duyuru geldi. sadece ingiltere ofisinden 600 kisi isten cikarilacak. bu da yaklasik %25 gibi bir oran! bu arada sirket enerji sektorunde, muhendislik alaninda faaliyet gosteriyor.

2010 dan cok fazla bir beklenti icinde olmayi hic dogru bulmadim, hala da ayni fikirdeyim. tunelin ucundaki isik henuz gecek anlamda gorunmedi. su an gorunen soluk isiklar sadece hukumetin yaklasan secimler yuzunden ekonomiyi buyumede gostermesinden ibaret gibi....

ben kactim. kafami da egeyim de koparmasinlar:)

[gonefishin]

Bu sefer olumlu haberler,
Kasim 15 de geldim Ingiltere'ye. Ocak 18 e kadar tek bir interview'a cagirilmadim. Inanilmaz moralim bozuldu. 18 Ocaktaki interview'da ilk interview olmasinin verdigi heyecan ve baski ile sacmaladim. Sonraki interview'im 5 Subatta oldu. Sirketi begenmedim. Is teklifi gelmedi zaten. 17 Subatta contracted is icin gittigim interviewdan kabul aldim.

Isin olumlu kismina gelelim. Dun ve bugun onumuzdeki hafta icin 4 bir sonraki hafta icin 2 interview teklifi daha aldim. Toplam 6 interview'im daha var. Bir de kabul aldigim is var. Ilk 63 gun hic interview teklifi almadigim dusunulurse resmen patlama var.

[hcho]

Tebrikler gonefishin. Christmas donemine denk geldigin icin baslarda pek interview ayarlayamamis olman normal.

Surec icinde yaptigin hatalari, dogrulari falan daha detayli anlatirsan is arayan diger arkadaslar icin faydali olabilir.

[theK]

Bende bir durum degerlendirmesi yapayim.

Kasim 12de geldim hala issisizm. 5-6 is gorusmesine girdim. Son 2 gorusmede 2. asamaya kaldim, gelisme var ancak teklif asamasina gelemedim, gelirsem direk kabul etmeyi dusunuyorum.

Gecirdigim kis baya soguktu, nemli soguk havaya ben aldirmasamda bunyem pek kaldirmadi hastaliklarla bogusmak direncimi kirdi.

Is bulmadan gelme fikrini cok parlak bulmuyorum en azindan kisin ortasinda yapilcak hareket degilmis.

1-2 ay daha bisey bulamassam koye geri donmeyi dusunuyorum umudumu kaybetmeye basladim.

[gonefishin]

TheK
moralini bozma. Aralik ve Ocak aylari zaten benim de deneyimledigim kadariyla olu zaman.

[incorg]

Ortaya karışık bir seyler de ben yazayım:
2009 Ocak'ta Tier1 vizem çıktı. İstanbul'daki işimi bıraktım ve Şubat 10'da Londra'daydım. Nisan'a kadar 1 adet görüşmeye gidebildim. Nisan'da İstanbul'a döndüm. Bu dönem zarfında eşim işinden ayrılmadı ve evimizi falan da kıpırdatmadık. Dönerken, Londra'daki eşyalarımı Access'e bıraktım. Dönünce İngiltere telefonlarımı açık tuttum (istenirse aylık $24 karşılığında bir Londra sabit hattı alıp Türkiye'deki ev telefonunuza yönlendirebilirsiniz) ve sanki Londra'daymışım gibi iş aramaya devam ettim. Bu şekilde bir görüşme daha aldım ve uçup görüşmeye katılıp bir kaç gün de sonucu (üzgünüz) bekledikten sonra geri döndüm. Eşyalarımı da Access'ten aldım. Bavullayıp İstanbul'a yolladım.
İstanbul'da 20 yıllık bir CV ile geçici iş bulmanın pek zor olduğunu deneyimledim: "Bizim yazılım grubunun müdürü ol" gibi çok güzel teklifler aldım ama "elbette en aşağı 3 sene kalırsın değil mi" şeklinde bir kloz ile birlikte olunca o işler olmadı. Bu teklifler bana eş dost üzerinden ulaştığı için şimdi takılayım, İngiltere'de işler açılınca basar giderim şeklinde bir davranış aradaki kişileri zor duruma sokabileceğinden bu seçenek de ortadan kalktı. Öte yandan küçük pozisyonlarda da şöyle bir zorluk çıktı: Beni işe alacak müdürcüğün görüşme sırasında ulan ya bu herif beni minik tahtımdan ederse diye endişelendiğini sorulan sorulardan hissedebiliyordum. Böyle işlerde de resmen reddedildim.
Sonunda bir Hint yazılım firmasının İstanbul'daki bir işi için İngiltere'de bıraktığım CV'lerden beni buldular ve 6 aylık sözleşmeli bu işi aldım. İş benim için çocuk oyuncağı ve maaşı da oldukça tatminkar oldu.
Şu günlerde sözleşmemin yenilenme zamanı geliyor ve son 1-2 aydır sitelerde aktif olarak iş aramaya tekrar başladım. IT sektörü için kriz sona erdi diyebilirim. İş ilanlarında ve işe alımlarda 2007 seviyelerine dönüldüğünü okudum geçenlerde. Benim de kapımı çalanlar arttı ve yolladığım başvurulara cevap almaya başladım. Tahminen halen UK experience olmayışı dolayısıyla bir çok pozisyon bana ulaşmıyor veya recruiter ile telefon görüşmesinden sonra Istanbul'da oluşumu söylemem (artık söylemek durumundayım) işi bozuyor ama pazardaki hareketlilik oldukça artmış durumda.
Dün akşam 50 dakikalık bir phone interview yaptım ve eğer bugün pozitif cevap gelirse İstanbul sözleşmemi yenilemeden önümüzdeki hafta uçup sonraki Pazartesi başlamam gibi bir durum sözkonusu.
İngiltere projesi, fikir oluştuğundan beri sayarsak 3-4 yıldır var hayatımızda. Bu sürecin önemli bir bölümü kriz ile kaybedildi. Ancak şimdi düşünüyorum da vizem 2008 ortalarında çıkmış olsaydı ve biz işi gücü taşıyıp yerleşmiş olsaydık belki de kriz ile birlikte ilk işten atılanlardan biri olacaktım. Her işte bir hayır vardır derler.
Sonuçta bazıları için hayatta sadece şanslı olmak, doğru yerde ve doğru zamanda olmak yetiyor. Biz geriye kalanlar için ise sabır, emek ve dirayet ile bir şeyler sonuca varıyor. Moralinizi sağlam tutun. Hayattan bir şey isterken, içinde bulunduğum kötü durumdan kurtulmam gerek diyerek istemeyin; şu anki halinizi sevin ve beğenin ve değişikliği bu ruh hali ile isteyin.
Selamlar

[irfkan]

artık güzel haberler duymak çok güzel...
ben de temmuz ayında evlenip yerleşmeyi planlıyorum, kriz dolayısıyla ve evli olmadığım için biraz ertelemiştim elimde vizem olmasına rağmen.
Acaba Temmuz ve öncesi dönem iş aramak için nasıl bi dönemdir IT/telekom sektörü için?
İngiltere telefon ve adresiyle başvuru yapmayı planlıyorum bu süreçte. Görüşmelerde ne gibi şeyler söylersem inandırıcı olur ?

@incorg
hocam son paragrafın çok güzel olmuş. benzer bir süreç yaşadığımızı gördüm, ben her ne kadar gitmesem de sonradan iyi ki gitmedim demiştim kriz döneminde.

[theK]

@gonefishin
Saolasin moral tavsiyesi icin.

@irfkan
Temmuz ayinda gelmek guzel olabilir bence, ben degerli 1-2 ayimi kis aylarinda bosuna kaybettim.

@incorg
Hocam dusuncelerine katiliyorum. Bende o bazi sansli gruptaydim hayatim boyunce, londraya gelirkende bi anlamda sansima guveniyordum. Ama sanirim londra sans faktorunun min etkiligi oldugu yerlerden biri.

[abbulu]

Arkadaslar,

christmas ve oncesi, haziran sonu ve temmuz ayi is aramak icin en kotu vakitler. Yazin ise alim minimum olur, herkese tatile gitmistir, ozellikle alinacak kisileri sececek kisiler ayni anda sirkette olmayacagi icin yazin is alimlarinin yavas oldugunu hatirlatirim.

[theK]

@munu
Bu arada bu baslikta bi yerde munu sole trader olarak kayit oldugunu soylemistin, bunu yaparken business adress olayini nasil cozumledin?

Tesekkurler

[incorg]

...

@incorg
Hocam dusuncelerine katiliyorum. Bende o bazi sansli gruptaydim hayatim boyunce, londraya gelirkende bi anlamda sansima guveniyordum. Ama sanirim londra sans faktorunun min etkiligi oldugu yerlerden biri.

Aslında sanırım belki de tam olarak bunun için oraya gitmek istiyor olabilirim. Tr'de ve özellikle de İstanbul'da bir çok şeye şans ile sahip olunabilir. Ama Londra'da gerçekler daha katı. Kriz varsa bu tüm gerçekliğiyle yaşanıyor. Geçenlerde, kriz döneminde TR'de ne kadar altının yastık altından çıkarılıp satıldığı ile ilgili bir haber vardı. Rakamlar gerçeklik hissime hitab etmediği için sadece "çok" diyebilirim. Yani tr'de krizi cebimizden ödedik. Kimse sokaklara dökülmedi. Miletçe durumu sindirdik. Kriz bizi bedavadan teğet geçmedi, kol kırıldı ve yen içinde kaldı.
İngiltere'de ise 2009 çok zor geçti ve krizin ikinci bir dip daha yapması beklentisi var. Elbette iki ülkeyi karşılaştırınca İngiltere'nin krizinin başlıca sorumlusunun kendisi olduğunu ve göreceli olarak daha derin olduğu kesin. Yine de uzun vadede şansıyla değil dişiyle tırnağıyla iş yapanlar için İngiltere'nin daha doğru bir yer olduğunu düşünüyorum. Ben de şansıma güvenirdim ama bu kadim dostumu tavla dışında hesaba katmayacağım artık.
Bu arada, önceki postumda bahsettiğim, interview yaptığım iş olmadı :( Ama olsun, bu hafta yeni bir interview daha var. İş pazarının kesinlikle canlandığını düşünüyorum. Umutlarım da canlı.