ozges wrote:zeugma wrote:@ozges Turkiye'de calisabilir calisamaz konusunda mi diyorsun acaba? Bence her turlu bilgi alisverisi guzel oluyor.
Yok bilakis oldukca faydali ve seviyeli bir sohbet oldu, keyifle okudum. Sadece o red karari geldiginde basvuru sahibine empati yapmistim ve uzuldum. Yani hem beklenmedik bir kararin stresi hem de bir ton polemik. O acidan soyledim. Ama tabi hakilisiniz bunun da yalanini soyleyip rant a donusturen eminim ki vardir. Cok yazik.
Onun haricinde genel bir tedirginlik ve bunalmislik da var. ikinci uzatma sonucunu bekliyorum, bir yanda bu kadar yil kendi isimi yapmaya calistim emek verdim bir hayat kurdum. Son zamanlarda gelen olumsuz kararlar da beni tekrar dusunmeye sevk etti.( kimi kosullar icin hakli cunku bu anlasma cok suistimal edildi ve bazi danismanlar ve muhasebeciler de ne yazik ki sikayet ettikleri icin kendi isini yapanlarin, kurala uygun yasayanlarin bile red aldigini gordum duydum. ) bu muamele reva mi diye?
Yani 500 km daha batida dogsaydim hayat cok daha farkli olacakti veya dogu da. Yani bilemiyorum. Butun bu emeklerimiz adamin/kadinin birinin gune nasil basladigina bagli olmamali. Mesela Cenazesi olup gidemeyene o zaman geri cek basvurunu demek cok buyuk ayip. Ayni sekilde ikidir uzatma basvurusunda icimden insallah kimseye birsey olmaz demek.
Son mahkemeden sonra da genelde hakkimizi aramaya da korkar olduk. Aydogdu ailesine kim bilir neler soylediler. Oldu ki tum bu surecin insanlik disi yanlari icin mahkemeye gittik, ya ikinci bir aydogdu vakasi olursa?! Ya da gercekten bizi bu kadar istemeyenlerin memleketinde, en ufak bir haksizlikta bile cekindigimiz bir yerde durmaya calismak mantikli mi? Donsek memleketin hali tedirgin edici acaba cocuk icin kalsak mi? Bunlar iste benim aklimdaki deli sorular. Yanit icin yazmadim, yanlis anlamayin yeni bir polemik de olsun istemiyorum. Birden dokuldu icimden iste..
Hemen empati yaptım. Aklımda şimşekler çaktı. Ve bir kaç şey yazmak istedim
Öncelikle,evet biliyorum davulun sesi uzaktan hoş gelir. Ama yinede düşüncemi söylemek isterim.
Ben şahsen red yesem,mahkeme dahi reddi onaylasa,hemen neyim varsa satarım,vergi idaresinden alabildiğim tüm yatırdıklarımı geri alır,Tr’ye gönderirim, telefon hattı, banka kredisi vb bir sürü şeyle ilgili müşteri hizmetlerini arar,28 gün içerisinde ülkeyi terk etmem söylendi. Kontratlarımı ödemeyeceğim. Devletiniz ile halledin derim. Sonra ev kontratı yapmadan,birisi üzerinden faturalar ödenecek şekilde bir ev veya tek oda kiralarım. Keza aynı şekilde telefon ve hat aldırırım birisine peşin para. İnanın sizi kimse yakalamadan en az 2-3 sene yaşar ve paranızı biriktirip,Tr’ye birisi üzerinden gönderip, Tr’ye en iyi ev ve arabayı almış,kendi işinizi/mesleğinizi en iyi şekilde icra edebilecek düzeyde bir para ile geri dönüş yapardım. Öyle başa böyle tarak misali. Kendi çevremde 12 senelik kaçak yaşayan ve Türkiye’ye gitmeyen kişi biliyorum.
Tek sıkıntı bu durumda eş ve çocuk. Çocuğun eğitim-öğretim hayatı. Onları ya Türkiye’ye gönderme kararı alacaksınız yada her yasal mevzuatın sonucuna katlanıp beraber gideceksiniz. Ben kendi adıma artık herşeye hazırlıklıyım. Eşimlede konuştum ve anlaştım. Eğer bu ülke, bu kadar yasal davranıp,yaşamama rağmen bana red verirse,Türkiye’de en güzel ev ve araba + iş yeri kurma parası biriktirmeden dönmem. Kendi yaptığım meslek ile bu en fazla 2-3 sene sürer. Sonra bir ömür sefasını çekerim.
Buraya kadar kötüyü andık ama Allah inşallah hepimize olumlu ve güzel şeyler yaşamamızı nasip eder ve inşallah vizelerimizi almayı nasip eder.